Toon van de Veerdonk uit Den Dungen reed bijna een halve eeuw op de vrachtwagen. Van vroege ochtenden tot lange dagen, van een klein familiebedrijf tot een grote logistieke speler: hij heeft het allemaal meegemaakt. “Ik was altijd onderweg, en heb 49 jaar lang met plezier gereden,” vertelt hij. “Maar toen ik in december ’23 met pensioen ging, toen ontstond er echt een zwart gat.”
“Is dit het nou?”
Na zijn laatste rit op de vrachtwagen, volgde er een warm afscheid met uitzwaaiende collega’s. Toon kwam daarna thuis in een leeggeroosterd bestaan. “De eerste maanden gingen nog wel. Wat klussen thuis, wat voor de kinderen gedaan. Maar na drie, vier maanden had ik alles wel drie keer gezien. Daar werd ik uiteindelijk niet gezelliger op, eerlijk is eerlijk. Ik miste het contact met mensen, iets om weer naar uit te kijken. Dus ben ik gaan onderzoeken wat er nog wél kon.”
Van toevallige ontmoeting naar gouden match
Goudgediende kwam toevallig op Toons pad, via zijn vrouw, die iets opving over Joost en zijn uitzendbureau. Toon besloot de telefoon te pakken en te bellen. “Joost luisterde echt. Naar wat ik wilde, hoeveel dagen en dat ik iets op fietsafstand zocht,” legt Toon uit.
Al snel werd het contact gelegd met Mark van DrinkCup, leverancier van duurzame bekers in Liempde. “Tijdens dat eerste telefoongesprek zei ik meteen: laat me maar een keer langskomen, dan zie ik hoe het er aan toegaat. Nog diezelfde dag dat ik daar was, reed ik al een rondje mee en zag ik wat voor relaxte sfeer er hing. Binnen een half uur wist ik: dit zit goed.”
Weer vertrouwd achter het stuur
Tegenwoordig rijdt Toon twee vaste dagen per week ritten voor DrinkCup. “En als er een spoedje is op maandag, dan bellen ze ook wel eens. Ik ben flexibel, op de dagen die ik beschikbaar ben. Op woensdag en vrijdag pas ik op mijn kleinkinderen, dat zijn heilige dagen.”
Wat hem aanspreekt in het werk? “Het is geen zwaar werk, dat is prettig. Bovendien ken ik alle routes in de regio, dus dat maakte het voor mij eenvoudig mij aan te passen. Het werk is overzichtelijk en ik voel mij weer nuttig. Het is alsof ik mijn hobby mag uitoefenen. En de sfeer is geweldig: jonge gasten, een gezellige lunch met een grapje hier en daar. En het mooiste? Ik hoor er écht bij.”
Helpen waar ik kan
Toon is loyaal én een tikkeltje enthousiast als het moet. “Carnaval is voor DrinkCup altijd een piekperiode en vroegen ze of ik wilde werken. Nou ben ik geen carnavalsmens, maar ik dacht: kom, ik help wel even. Heb ik vijf dagen achter elkaar gewerkt. Toen was ik blij dat ik weer in bad kon liggen!” lacht hij. “Maar als het past, dan past het. Even overleggen met thuis en dan gaan we weer. Geen enkel probleem.”
Meer dan rijden alleen
Voor Toon draait het al lang niet meer om geld. “Ik heb een prima pensioen, ik hoef het er niet voor te doen. Maar ik doe het voor de voldoening, het sociale en het gevoel dat je ergens bij hoort. En ik ben niet de enige. In het begin verklaarden mensen me voor gek: ‘Ga jij nou weer werken?’ Maar als ik dan vertel hoeveel plezier ik erin heb, dan zeggen ze: verrek, dat is misschien nog niet zo’n gek idee. Mijn zwager gaat in september met pensioen en overweegt nu ook om iets te gaan doen.”
Goed geregeld bij Goudgediende
Toon is inmiddels een vaste waarde bij DrinkCup. “Ze plannen de grote ritten op mijn dagen, en houden echt rekening met mij. En als er iets is, dan is het snel geregeld. Dat geldt trouwens net zo goed voor Joost. Uren, reiskosten en de communicatie is goed. Als ik hem bel met een vraag, dan weet ik dat het goedkomt.”
Toon is inmiddels een vertrouwd gezicht bij DrinkCup, iemand waar je op kunt bouwen. Of hij nog lang doorgaat? “Zolang het leuk blijft, blijf ik lekker rijden. Ik ben geen twintig meer, maar ik ben nog lang niet klaar.”